De zanger hoeft niet te dansen
Wat is Choireography
Even geleden dacht ik na over het woord ‘choreography’. Ik heb het opgezocht en het betekent letterlijk: de kunst van het maken van dans. Het woord is afkomstig uit de Griekse taal. Al jaren noemen koren over de hele wereld het werken met staging en beweging ‘choreography’ maar het voelt voor mij niet kloppend. Ik heb er een extra letter aan toegevoegd en de term ‘choireography’ in de wereld gezet. Ik noem mezelf een choireographer. Voor mij betekent het dat het draait om beweging die ondersteunend werkt voor zowel spreken als zingen.
Ondersteuning voor de zanger
Naast het concept van het creëren van bewegingen die het zangmateriaal optimaal dynamisch ondersteunen, gaat het ook over staging van stukken d.m.v. formaties en het maken van overgangen tussen stukken. Op deze manier leren kijken naar een concertopbouw resulteert in een goede, constante concentratie in de groep en flow in het concert. En je voorkomt dat er hinderlijke fragmentatie ontstaat voor het publiek door na elk stuk te ‘stoppen’ waardoor het aanvoelt als elke keer weer opnieuw opstarten en bouwen. Het geeft het koor of de groep ook houvast voor de volgorde van het concert. Het maakt het ook makkelijker om de energiestroom gaande te houden en een scherpe focus te houden.
De zanger hoeft niet te dansen!
Het is belangrijk om te begrijpen dat “beweging” een beter woord is dan “dansen” als het gaat om werken met koren op een podium. In het verleden zijn er vaak crossovers geweest tussen beweging/dans en koorzang maar meestal met dansers die weinig weten van het stemapparaat. Dit resulteerde vaak in frictie doordat de beweging de stem niet ondersteunde. Het is dus een groot verschil of je werkt met zangers vanuit een dans oogpunt of vanuit een bewegingsoogpunt.