Iemand zei ooit tegen mij dat ik soms eens stil moest staan en dat was een hele vooruitgang. Tegenwoordig doe ik dat regelmatig. Stilstaan bij mooie gebeurtenissen die ik dan mag herbeleven of stilstaan bij een keuze of gedachte.
Zo sta ik ook al geruime tijd stil samen met mijn intuïtie en boerenverstand en dat voelt als een prettig duo. Ze vullen elkaar aan en ik word er wijzer van op allerlei niveaus. Op de momenten dat zij samen vloeien, voel ik dat we in een bijzondere tijd leven van transformatie. Misschien wel een tijd die de Aarde en de mensheid nog nooit heeft meegemaakt.
Daar zitten meerdere kanten aan uiteraard. We weten uit het verleden dat verandering gepaard gaat met chaos en juist die is zeer goed voelbaar. Verwarrend, complex, onrustig en krakend voelt het bij tijd en wijle. Niet zo vreemd want alles komt op tafel en aan het licht. Eeuwenlange corruptie en manipulatie wordt blootgelegd omdat het tijd wordt dat de mensheid eindelijk ziet wat we geworden zijn. Uiterst leerzaam en heel confronterend natuurlijk maar broodnodig in mijn ogen.
Nu dit voor mij helder is, vraag ik me op dit moment af…Wie is er mee? Wie voelt en ziet dit ook? Wie beweegt er nog steeds mee met de oude systemen van corruptie en manipulatie en waarom? Als het toch zo duidelijk is dan kun je als mens toch niet meer zeggen: “ik wist het niet”. Of…”ach ik kan er toch niets aan doen”. Alleen is maar alleen maar samen kunnen we richting geven aan een wereld waar we in vrijheid en vrede kunnen leven.
Boerenverstand en intuïtie! Niet meer en niet minder.
Korte column uit Pandora’s Amfora (1)
14 september 2023
#vooreenliefdevollesamenleving